Kasteel Amerongen

Geschiedenis

Het Kasteel is in de middeleeuwen gebouwd en werd bewoond door families van diplomaten en militairen die een prominente rol speelden in de (inter)nationale politiek. In de 17de eeuw werd het Huys (zoals het Kasteel in de volksmond genoemd werd) door de Fransen in brand gestoken en totaal verwoest. Door de toenmalige bewoners, Godard Adriaan van Reede en zijn vrouw Margaretha Turnor, is het herbouwd in Hollands-Classicistische stijl. Het huidige kasteel dateert dan ook uit 1680, toen de herbouw gereed was.

In 1879 vestigt Godard Graaf van Aldenburg Bentinck zich op Kasteel Amerongen, als een van de laatste bewoners, en brengt het Huys opnieuw tot bloei. De graaf steunt de bevolking van Amerongen door agrarische projecten op te zetten. Eind 1918 logeert de Duitse Keizer Wilhelm II anderhalf jaar op het Kasteel. Hij ondertekent hier zijn acte van abdicatie en in mei 1920 verhuist hij naar het nabijgelegen Huis Doorn.

Godard van Aldenburg Bentinck sterft in 1940 en laat het Huys en de tuinen na aan zijn kinderen. Zijn erfgenamen bezitten Kasteel Amerongen tot 1976 als onverdeelde boedel en verkopen in 1977 het Huys, interieur en de tuinen aan de Stichting Utrechtse Kastelen die het in 1982 overdraagt aan de Stichting Kasteel Amerongen.